نخواهم به گیتی جز از راستی
که خشم خدا آورد کاستی

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت
گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت
بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم
وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت
عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت
همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

سازمان بهداشت جهانی میگه: باید قبل از غذا خوردن

چهل ثانیه دستاتون رو بشورید!

دیشب شام کباب بود، رفتم دستام رو شستم برگشتم،

دیدم کباب رو خوردن دارن چایی میخورن

خدا ازت نگذره سازمان بهداشت جهانی

رفتم پرنده فروشی 

گفتم این عروس هلندی چنده؟ گفت ۲۵۰ تومن . 

گفتم جهازم داره دیگه؟

 با عقاب تو مغازه‌ش افتادن دنبالم بیشورا

معلم روستا از بچه ها عکس گرفت و گفت:
ببینید چقدر قشنگه چند سال بعد میگید:

این حسنه که دکتر شده

این علی که مهندس شده

این قربون هم هیچی نشد.

قربون از ته کلاس داد زد:
اینم آقا معلمه، روحش شاد، مرده!

.

قانون فوتبال دوران کودکی رو یادتونه؟
اونیکه از همه چاقتتر بود، همیشه دروازبان بود.
همیشه اونی که مالک توپ بود، میگفت کی بازی میکنه کی نه.
زیاد قسم میخوردی پنالتی بود، قسم نمیخوردی پنالتی نبود.
بازی زمانی تموم میشد که همه خسته میشدن.
مهم نبود که بازی چند چنده. هرکس گلِ آخر بازی رو میزد، برنده بود.
داور هم که کشک بود.
اگه یه موقع توپ گیر نمیومد، یه دبه پلاستیکی یه چیزی بالاخره توپ بود.
اگه تو یارکِشی آخر انتخاب میشدی، دیگه امیدی واسه زندگی نبود.
لحظه ای که توپ میرفت زیر ماشینی که در حال حرکت بود، پر استرس ترین لحظه زندگی بود.
وقتی مالک توپ عصبانی میشد، بازی تموم میشد.
دختر همسایه از کوچه رد میشد، همه رونالدینیو میشدن.
کفشت، پیرهنت پاره میشد، کتکای شب رو نگو.
مسابقه با تیم کوچه بغلی مثل لشکرکشی هیتلر به لهستان بود.
آره یادش بخیر
ای کاش میشد بازم برگشت به همون دوران
همون دورانی که معرفت و سادگی و انسانیت حرف اول رو میزد ولی حالا چی؟